Henüz yapılanma aşamasındaki ÜNİSAM oluşumunun öneminden bunları yaşamış bir Samsunsporlu olarak biraz bahsetmek istiyorum.

 Üniversite genelde henüz 20 yaşına girmemiş ya da 20’sinden gün almış gençlerimizin, ailelerinden, memleketlerinden ciddi anlamda uzaklaştığı, uzun süre ayrı kalmak zorunda kaldığı ilk dönemidir.  Eee dolayısıyla bu dönemde aileye, memlekete, memlekete dair mevzuatlara olan özlem aşırı derecede artıyor. Bu özlemleri dindirmenin yolu, memleketin adının geçtiği bir şeylere odaklanarak, hemşehrimiz olan insanlarla vakit geçirerek, memlekete dair tek iz olan insanlarla konuşarak mümkün. Samsun deyince de bu odak noktası direkt olarak Samsunspor’a kayıyor. 5 Samsunlunun bulunduğu bir ortamda 1 tane Samsunsporlu varsa işte o zaman o serüven başlıyor.

 Örneği kendimden vererek başlayayım. 2008 senesinde Uludağ Üniversitesini kazandım, öncesinde Samsunspor maçlarına gidip gelirdim, fakat üniversiteye gelmeden tribünde hasta Samsunsporlu, şimdiki Çarşambaspor Taraftarlar Derneği başkanı, Bursa’da esnaflık yapan Samet Yarar ağabeymiz ve aynı üniversiteyi kazanan, daha sonra ev arkadaşım olacak olan Yaşar Aydın kardeşimle tanıştım. Gidince bir ümit Samet ağabeyin kapısını çaldım, olacakların sonunu baştan göstereyim ki anlatacaklarımın bir anlamı olsun.  Samet ağabey orada esnaftı.. Dükkanına bir gittim ki her taraf Samsunspor. Saatler, formalar, atkılar… Eee dükkan böyle ortalık yerde, gideni geleni çok olup Samsunspor diye bas bas bağırınca, Samsunlularla tanışmaya başladık. http://www.dengegazetesi.com.tr/news_detail.php?id=16821 Samsunlu arkadaşlarımız Samsunspor’un farkına varması için gecenin adını ‘Samsunlular Gecesi’ değil ‘Samsunsporlular Gecesi’ koyduk. Üniversitelerdeki ilk Samsunspor oluşumlarından biri olan ‘Uludağ Üniversteli Samsunsporlular’ grubunu kurduk. Zamanla tanıştık, kaynaştık ve bunun sonucunda oluşturduğumuz sinerji bizi bu geceyi yapmaya sevk etti. Daha ilk senemizden böyle bir olaya imza atınca Samsunlu arkadaşlarımız bizi bulmaya başladı. İşin en tatlı kısmı iç saha maçına bile gitmemiş arkadaşlar bizimle deplasmanlara geldi, geldikçe daha çok sevdi, bu zamana kadar gitmemesine lanet etti, İstanbul takımlarından vazgeçti. Üniversitedeki o çoğu boş arkadaş ortamından sonra bizdeki samimiyeti, birlikteliği görünce, 6 ay önce Samsunsporun varlığından haberi olmayan insanlar, atkısız sokakta gezmemeye başladı. Bu da bizi son derece mutlu etti. Bursa’ya, Bursalıya, Mardinliye, Batmanlıya, Konyalıya sevgimizi gösterdikçe Samsunspor’u sevdirdik. Daha sonra ev arkadaşı da olduk, dert ortağı olduk, birbirimizin sıkıntılarına koşarak gittik, iş sadece arkadaşlıkla kalmadı, arkadaşlardan 2 tanesi Samet ağabeyin yanında işe başladı, 2 tanesi onunla aynı evde kaldı gibi 100’lerce örnek verebilirim. Tüm bu saydıklarımı bize veren, bizi bu ortak paydada buluşturan tek olgu Samsun değil SAMSUNSPOR’un kendisidir.

Kısaca 4 yılda başımdan geçenleri özetledim,hepsini anlatmaya kalksam roman olur,yaptığımız maddi manevi fedakarlıklara hiç değinmedim çünkü o Samsunsporun renklerini bilmeyen insanları kısa süre içinde atkısız gezdirmeyecek duruma getirmeye ne maddi güç,ne de manevi baskı yetmez. ÜNİSAM ismini gördüğümde yaşadığım heyecanın nedeni, arkadaşlarımızın bizim bu zor şartlarda oluşturduğumuz ortamları, daha kolay oluşturup ,bu oluşum sayesinde üniversiteyi kazanan arkadaşlarımızın inşallah Samsunspor olgusu altında bizim gibi yüzlerce hatırası, mutluluğu, adam gibi arkadaşları olur.

Saygı ve sevgilerimle.  Alişan ALİŞAN  27.9.2013